Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Οι δικοί μας ρουφιάνοι



Το πρωί ερχόμενος στο γραφείο ακούω γνωστό εκφωνητή του ραδιοφώνου να δίνει τη γνωστή θεατρική παράσταση οργής στο πρόσωπο της Μέρκελ. Ακούω προσεκτικά κάθε κουβέντα του, προσμένοντας τη στιγμή που πέρα από τη Γερμανίδα καγκελάριο, τον Τόμσεν, ή τον Μαζούχτ θα αναφερθεί στους δικούς μας ρουφιάνους που στο κάτω κάτω της γραφής είναι και οι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ υπεύθυνοι για ότι συμβαίνει σήμερα στον τόπο μας.

Όμως, όπως εξάλλου ήταν αναμενόμενο, καμία αναφορά. Οι δικοί μας πολιτικοί είναι απλώς τα θύματα που αγωνίζονται, που κάμουν το καλύτερο που μπορούν και που τα βάζουν με τα μεγαλύτερα τέρατα του κόσμου, εννοείται χωρίς αποτέλεσμα. Στη χειρότερη περίπτωση είναι απλώς ανίκανοι να διαχειριστούν τέτοιες καταστάσεις.

Προσωπικά δε συμφωνώ με τις πολιτικές επιλογές της Μέρκελ. Δε μου φταίει όμως σε καμία περίπτωση ΕΚΕΙΝΗ όπως επίσης και ΚΑΝΕΝΑΣ ξένος. Αυτοί κάνουν τη δική τους δουλειά και μάλιστα νομίζω ότι υπηρετούν κατά τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα των λαών τους.

ΕΚΕΙΝΟΙ που μου φταίνε είναι οι πολιτικοί που ΕΓΩ ξεγελάστηκα και ψήφισα. Αυτοί που ξεπουλάνε τη πατρίδα μου, που μας εκτελούν εν ψυχρώ, αδιαφορώντας για το εάν θα υπάρχει αύριο Ελλάδα και Έλληνες.

Και για να μη το ξεχάσω, όχι αγαπητέ Πάνο, όχι αγαπητέ Αλέξη, όχι αγαπητή Αλέκα, δε θέλω να σε ακούσω να μιλάς ξανά για τη Μέρκελ, τους κακούς Γερμανούς και τους αδιάφορους Ευρωπαίους. Θέλω να σε ακούσω να μιλάς για ΕΚΕΙΝΟΥΣ που κονομάνε στη πλάτη του ελληνικού λαού τη περίοδο ετούτη. Γιατί ακόμα και τώρα για κάποιους, την ίδια στιγμή που έχουμε ματώσει, το πάρτυ συνεχίζεται κανονικά και το γνωρίζετε πολύ καλά. Η εμμονή σας με τους ΑΛΛΟΥΣ μας κάνει πλέον να σκεφτόμαστε…ΑΛΛΑ!

ΕΚΕΙΝΟΙ που μου φταίνε είναι οι πουλημένοι «συνδικαλιστές» που ακόμα και ύστερα από όλα αυτά προσπαθούν να κρατούν τους εργαζόμενους σε χωριστά αγωνιστικά μαντριά και να ξεκινούν τις διαμαρτυρίες τους από διαφορετικά σημεία, διαφορετικές ημέρες, με διαφορετικά συνθήματα και διαφορετικά σημαιάκια.

ΕΚΕΙΝΟΙ που μου φταίνε είναι οι καλολαδωμένοι «δημοσιογράφοι» που φροντίζουν να αποστρέφουν το βλέμμα μου από τους πραγματικά ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ και που με νουθετούν σαν μωρό τις περισσότερες φορές, προκειμένου να κατηγορήσω άσχετα πρόσωπα ή να κυνηγάω φαντάσματα.

ΕΚΕΙΝΟΙ που μου φταίνε είναι αρκετοί «έλληνες» επιχειρηματίες που η συγκυρία τους έδωσε την ευκαιρία να αποκαλύψουν τον παλιάνθρωπο που έκρυβαν μέσα τους.
                                                            
ΕΚΕΙΝΟΙ που μου φταίνε είναι οι άνθρωποι του πνεύματος και της τέχνης, που το μόνο που αναζητούν είναι λίγα φράγκα, προκειμένου να ξεπουλήσουν τη δήθεν τέχνη τους.

ΕΚΕΙΝΟΣ που μου φταίει, είμαι ακόμα και ΕΓΩ ο ίδιος γιατί τώρα καταλαβαίνω πως άργησα να ασχοληθώ με τα κοινά και πως θα έπρεπε να είχα κάνει περισσότερα τα προηγούμενα χρόνια, χωρίς να αφήσω το μέλλον μου και το μέλλον των παιδιών μου σε κάθε γλυκομίλητο ρουφιάνο.  

Τώρα όμως γνωρίζω και για αυτό δεν έχω καμία δικαιολογία.

Τώρα ήρθε ο καιρός του αγώνα.

Καλή λευτεριά αδέρφια...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου